میوه های الکلی ممکن است به گیاهان کمک کند تا پستانداران را برای پخش دانه های خود جذب کنند

بسیاری از میوه‌هایی که توسط پستانداران در جنگل‌های استوایی خورده می‌شوند حاوی الکل هستند و این ممکن است یکی از راه‌هایی باشد که گیاهان حیوانات را برای پراکنده کردن دانه‌هایشان ترغیب می‌کنند.

اتانول به طور طبیعی در میوه ها به عنوان محصول تخمیر توسط مخمرهای وحشی وجود دارد. جولیا کاسورسو از دانشگاه کلگری در کانادا می‌گوید تا به حال، مطالعات گسترده‌ای انجام شده است که به بررسی نقش الکل در فعل و انفعالات بین گیاهان و حیوانات می‌پردازد.

کاسورسو و همکارانش میوه‌ها را در مراحل مختلف رسیدگی از بیش از 70 گونه گیاهی در یک جنگل خشک استوایی کاستاریکا، هم مستقیماً از درختان و هم از روی زمین جمع‌آوری کردند. برای اندازه گیری غلظت الکل میوه ها، آنها را به مدت یک ساعت در کیسه های پلاستیکی قرار دادند و سپس با دستگاه تنفس از هوای داخل کیسه نمونه برداری کردند.

بر اساس دانش موجود در مورد انواع میوه‌هایی که حیوانات می‌خورند، آن‌ها میوه‌های کوچک‌تر و رنگ‌های روشن را به عنوان میوه‌های پراکنده در پرندگان و سنگین‌تر و کسل‌تر را به عنوان میوه‌های پراکنده در پستانداران طبقه‌بندی کردند. میوه های نرم و آبدار به صورت مخلوط پراکنده در نظر گرفته شدند. پس از حذف میوه هایی که حجم نمونه برای آنها خیلی کوچک بود، 37 گونه در آنالیز نهایی وارد شدند.

محققان سطوح قابل تشخیص الکل را در 78 درصد از گونه‌های میوه دریافتند و آنهایی که احتمالاً توسط پستانداران پراکنده می‌شوند، سطوح بالاتری از الکل داشتند. بیشترین غلظت الکل در آلو خوک (اسپوندیا مومبین) بیش از 1.5 درصد بود.

به گفته محققان، پستانداران ممکن است الکل را جذاب بدانند زیرا نشان دهنده میوه ای رسیده و شیرین است که تغذیه بیشتری را فراهم می کند. مطالعات قبلی نشان داده است که حیواناتی مانند لمورها و میمون ها به میوه هایی با محتوای الکل بالاتر ترجیح می دهند.

کاسورسو می گوید: پستانداران به ویژه از حس بویایی خود برای یافتن غذا استفاده می کنند. اتانول یکی از بوها در میان رایحه‌های بسیاری است که میوه‌ها تولید می‌کنند و ممکن است میوه‌ها از الکل برای جذب مواد پراکنده استفاده کنند.

اگرچه گیاهان خودشان الکل تولید نمی کنند، اما در اوایل دوره کرتاسه رشد کردند تا میوه های بزرگ و گوشتی با قندهای قابل تخمیر رشد کنند. تقریباً در همان زمان، مخمرها برای تخمیر قندها و تولید اتانول تکامل یافتند. مخمرها همچنین از تعامل با پستانداران سود می برند، زیرا حیوانات به پراکندگی هاگ های خود کمک می کنند.

در حالی که سطح الکل در هر میوه بسیار پایین است، کاسورسو می گوید که پستانداران کوچک جثه ممکن است با مصرف مقادیر زیاد میوه، مقدار قابل توجهی الکل خون را جمع کنند. در نتیجه، بسیاری از پستانداران آنزیم‌هایی ایجاد کرده‌اند که الکل و مواد شیمیایی مسموم‌کننده‌ای را که به آن تبدیل می‌شوند، پردازش می‌کنند.