رامسس سوم یکی از فراعنه جنگجوی بزرگ مصر بود. معبدی که او در مدینه هابو، در نزدیکی دره پادشاهان ساخت، دلیل آن را برجسته می کند. بر روی دیوارهای آن، حکاکی‌ها داستان ائتلافی از جنگجویان را روایت می‌کنند که 3200 سال پیش شرق مدیترانه را در نوردیدند و شهرها، ایالت‌ها و حتی امپراتوری‌های کامل را ویران کردند. این روایت به ما می‌گوید: «هیچ سرزمینی نمی‌تواند در برابر بازوهای آنها بایستد. در نهایت، مهاجمان – که امروزه به عنوان مردم دریا شناخته می شوند – به مصر حمله کردند. اما رامسس سوم در جایی موفق شد که دیگران شکست خوردند و آنها را در هم شکستند.
در 200 سالی که از رمزگشایی هیروگلیف برای اولین بار، به ما این امکان را می دهد که داستان خارق العاده رامسس سوم را بخوانیم، شواهدی برای تأیید آن به دست آمده است. اکنون ما شهرها و کاخ های متعددی را در سرتاسر مدیترانه شرقی می شناسیم که در آن زمان تخریب شده اند و اغلب مردم دریا در آن نقش داشته اند. ویرانی چنان گسترده بود که برای یکی از تنها بارها در تاریخ، چندین جامعه پیچیده دچار انحطاط شدیدی شدند که هرگز از آن خلاص نشدند. پس جای تعجب نیست که این فروپاشی به اصطلاح اواخر عصر مفرغ برای دهه ها دانشمندان را مجذوب خود کرده است. بنابراین، هویت غارتگران دریایی مرموز نیز وجود دارد.
امروزه، شواهد ژنتیکی و باستان‌شناسی جدید، محکم‌ترین تصویری را که تاکنون در مورد آنچه واقعاً در این زمان دراماتیک رخ داده است به ما ارائه می‌دهد – و چه کسی، یا چه چیزی مسئول آن بوده است. این نشان می دهد که بسیاری از ایده های ما در مورد مردم دریا و فروپاشی آن نیاز به بازنگری کامل دارد. همچنین به یک ایده شگفت‌انگیز اشاره می‌کند: پایان تمدن ممکن است همیشه آنقدر که ما فکر می‌کنیم فاجعه‌بار نباشد.
قبل از رسیدن مردم دریا، زندگی…