مزارع ارگانیک باعث استفاده بیشتر از آفت کش ها در مزارع معمولی مجاور می شوند

کشاورزان ارگانیک زندگی کاری خود را وقف تولید مواد غذایی با کمترین کمک از آفت کش ها می کنند، اما در محدود کردن استفاده از مواد شیمیایی در زمین خود، ممکن است ناخواسته باعث افزایش استفاده از آفت کش ها بر روی حصار همسایه خود شوند.

اشلی لارسن از دانشگاه کالیفرنیا، سانتا باربارا، و همکارانش داده‌های استفاده از زمین و آفت‌کش‌ها را در 14000 مزرعه در شهرستان کرن، کالیفرنیا ارزیابی کردند. این یکی از بزرگترین شهرستان های کشت محصول در ایالت است که محصولاتی از جمله بادام، انگور، هویج و پسته دارد.

این تیم دریافت که وقتی زمین‌های کشاورزی ارگانیک توسط کشاورزی متعارف احاطه می‌شود، به نظر می‌رسد کشاورزان همسایه استفاده از آفت‌کش‌های خود را افزایش می‌دهند و افزایش 10 درصدی در زمین‌های زراعی ارگانیک مرتبط است. به افزایش 0.3 درصدی در کل استفاده از آفت کش ها در مزارع معمولی. محققان دریافتند که بیشتر این امر ناشی از افزایش استفاده از حشره کش ها است.

این ممکن است به این دلیل باشد که حشرات بیشتری – آفات یا موارد دیگر – تمایل دارند در زمین‌های ارگانیک وجود داشته باشند و به زمین‌های کشاورزی معمولی همسایه سرازیر شوند و این کشاورزان را وادار به افزایش استفاده از آفت‌کش‌ها می‌کنند. آفات وارد می‌شوند و شیوع جدیدی را ایجاد می‌کنند، و آنها [farmers] لارسن در یک نشست خبری به خبرنگاران گفت. به نظر می رسد این اثر زمانی قوی تر است که میدان های همسایه در 2.5 کیلومتری “میدان کانونی” آلی باشند.

در مقابل، محققان خاطرنشان کردند که وجود زمین‌های کشاورزی ارگانیک با کاهش استفاده از آفت‌کش‌ها در مزارع ارگانیک همسایه مرتبط است، به طوری که افزایش 10 درصدی در مساحت زمین‌های زراعی ارگانیک اطراف با کاهش 3 درصدی در کل استفاده از آفت‌کش‌ها در زمین‌های کشاورزی مرتبط است. میدان های کانونی ارگانیک این ممکن است به این دلیل باشد که مساحت بزرگ‌تر زمین‌های کشاورزی ارگانیک، امکان اجتماع بزرگ‌تر و پایدارتری از حشرات مفید را فراهم می‌کند.

کشاورزی ارگانیک تنها حدود 2 درصد از زمین های کشاورزی در سطح جهان را پوشش می دهد، اما در شهرستان کرن، حدود 5.5 درصد از سطح کشاورزی ارگانیک است.

زمانی که کشاورزی ارگانیک بخش بالایی از زمین های کشاورزی را تشکیل می دهد – شاید محققان می گویند 20 درصد یا بیشتر – مصرف خالص آفت کش ها بدون توجه به محل قرارگیری مزارع آلی کاهش می یابد.

اما وقتی مناطق نسبتاً کوچکی از زمین‌های کشاورزی ارگانیک – مانند شهرستان کرن – به طور مساوی در میان چشم‌انداز پراکنده می‌شوند، استفاده خالص از آفت‌کش‌ها ممکن است در واقع بیشتر از زمانی باشد که هیچ زمین کشاورزی ارگانیک وجود ندارد.

لارسن گفت: «شبیه‌سازی‌های ما نشان می‌دهد که در سطوح پایین کشاورزی ارگانیک در چشم‌انداز، ما در واقع می‌توانیم شاهد افزایش استفاده خالص حشره‌کش باشیم».

او گفت، با این حال، این تأثیر را می توان با خوشه بندی زمین های کشاورزی ارگانیک در کنار هم برای به حداقل رساندن سرریز احتمالی آفات کاهش داد. “ممکن است در سطح سیاست، نحوه تشویق به خوشه‌بندی فضایی مزارع ارگانیک جدید برای استفاده از مزایای کنترل آفات ارگانیک و محدود کردن هزینه‌های بالقوه ارگانیک برای تولیدکنندگان معمولی، در نظر گرفته شود.”

این می تواند شامل پرداخت یارانه برای کشاورزان برای تبدیل بیشتر زمین های خود در مناطق خاص به فعالیت های ارگانیک یا حتی ایجاد مناطق حائل بین زمین های ارگانیک و غیر ارگانیک باشد.

رابرت فینگر در ETH زوریخ در سوئیس می‌گوید این یافته‌ها نیاز سیاست‌گذاران را به در نظر گرفتن سیاست کاربری زمین در «مقیاس چشم‌انداز» برای به حداکثر رساندن مزایای زیست‌محیطی کشاورزی ارگانیک نشان می‌دهد. او می‌گوید: «اصولاً فقط فکر کردن به مزارع یا مزارع تک کافی نیست.