پلاستیک قابل کمپوست معمولی پس از یک سال در دریا شکسته نمی شود

یک پلاستیک گیاهی معمولی که به عنوان کمپوست به بازار عرضه می شود، زمانی که در اقیانوس قرار می گیرد، تجزیه نمی شود و برای بیش از یک سال دست نخورده باقی می ماند.

پلاستیک های زیستی قابل کمپوست به عنوان راه حلی برای زباله های پلاستیکی معرفی شده اند که با سرعت 12 میلیون تن در سال وارد اقیانوس می شوند. یک جایگزین پیشرو برای پلاستیک های سنتی مبتنی بر روغن، پلی لاکتیک اسید (PLA) است که یک ماده گیاهی است که در پوشاک، فنجان های یکبار مصرف و ظروف استفاده می شود. PLA را می توان در تاسیسات صنعتی کمپوست کرد، اما محققان مطمئن نبودند که آیا این ماده یک بار در اقیانوس به طور طبیعی تجزیه می شود.

سارا جین رویر از دانشگاه کالیفرنیا در سن دیگو و همکارانش برای کشف این موضوع، چگونگی پیر شدن چندین ماده را در سطح اقیانوس و معلق شدن 10 متر زیر آن در یک قفس مشبک مقایسه کردند. آنها از نمونه هایی به اندازه کف دست از منسوجات ساخته شده از پلاستیک های روغنی، پلاستیک های زیستی مانند PLA و مواد طبیعی مانند پنبه استفاده کردند. آنها هر هفته نمونه‌ها را که در کنار یک اسکله در لا جولا، کالیفرنیا قرار داشتند، بررسی و عکس می‌گرفتند و بخش کوچکی از هر نمونه را برای ارزیابی بصری و شیمیایی می‌گرفتند.

پس از 14 ماه در دریا، نمونه PLA آنها به اندازه پلاستیک های نفتی مانند پلی پروپیلن و پلی اتیلن ترفتالات (PET) دست نخورده باقی ماند. در مقابل، مواد طبیعی مانند الیاف بر پایه پنبه در حدود یک ماه کاملاً متلاشی و تجزیه شدند.

این تیم همچنین آزمایش را در آزمایشگاه با آب دریا و باکتری برای تقلید از محیط طبیعی منعکس کردند. نه PLA و نه پارچه های نفتی هیچ گاز دی اکسید کربن را از بین نمی برند، و این تایید می کند که پلاستیک های گیاهی نیز از نظر شیمیایی تخریب نمی شوند. رویر می‌گوید: «در دریا و آزمایشگاه «به هیچ وجه تحلیل نمی‌روند».

فردریک آر. وورم از دانشگاه توئنته هلند می‌گوید پیام اصلی این است که «تجزیه زیستی همیشه باید سناریوی پایان عمر را در نظر بگیرد».

به همین دلیل است که وقتی صحبت از پلاستیک های قابل کمپوست می شود، توصیف هایی مانند “زیست تخریب پذیر” می تواند گمراه کننده باشد. فقط به این دلیل که یک بیوپلاستیک را می توان در یک مرکز با دمای بالا و فشار بالا کمپوست کرد، به این معنی نیست که در یک محیط سرد و مرطوب تجزیه می شود.

رویر می گوید: «مصرف کنندگان به طور کلی از آنچه می خرند آگاه نیستند. او توصیه می کند از پلاستیک های یک بار مصرف خودداری کنید، ظروف قابل استفاده مجدد را انتخاب کنید و لباس کمتری بخرید.