یک سیاهچاله به طرز شگفت انگیزی در کهکشان ما پیدا شده است

اخترشناسان بزرگترین سیاهچاله ستاره ای را پیدا کردند که گایا-BH3 نام دارد. جرم آن 33 برابر خورشید است که فقط توسط سیاهچاله های کلان پرجرم و سیاهچاله هایی که از ادغام سیاهچاله های دیگر به وجود آمده اند کوتوله شده است.

Gaia-BH3 در فاصله 2000 سال نوری از زمین، دومین سیاهچاله نزدیک به زمین است که تاکنون کشف شده است. جورج سیبروک از دانشگاه کالج لندن و همکارانش این سیاهچاله ستاره ای را پیدا کردند، یعنی از ستاره ای که به پایان عمر خود رسیده بود، با استفاده از تلسکوپ فضایی گایا شکل گرفت.

هیچ نوری نمی تواند از یک سیاهچاله بگریزد، بنابراین بیشتر آنها با مشاهده درخشش مواد داغی که به دور آنها می چرخد ​​و به داخل سقوط می کنند، پیدا می شوند. در عوض، محققان آن را با توجه به حرکت عجیب ستاره ای که به نظر می رسید به دور قسمتی از فضای خالی می چرخد، دریافتند.

این ستاره خود نیز غیرمعمول است – تقریباً به طور کامل از هیدروژن و هلیوم ساخته شده است. اکثر ستارگان حداقل حاوی عناصر سنگین تری هستند که در قلب ستارگان پرجرم شکل گرفته و توسط ابرنواخترها در سراسر فضا پخش شده اند. اما اولین نسل ستارگان مقادیر بسیار کمی از عناصر سنگین داشتند. ترکیب ستاره شریک BH3 نشان می دهد که ستاره عظیمی که در نهایت سقوط کرد و BH3 را تشکیل داد نیز یکی از این اجرام ابتدایی بود که ممکن است متفاوت از روشی که ستارگان پرجرم امروزی تکامل می یابند. این توضیح می دهد که چگونه سیاهچاله تا این حد بزرگ شده است. اگر بیشتر شبیه ستارگان معمولی تکامل یافته بود، محاسبه اندازه آن دشوار بود.

یافتن چنین سیاه‌چاله‌ای غافلگیرکننده نبود – آزمایش‌هایی که به دنبال امواج گرانشی هستند، که موج‌هایی در فضا-زمان هستند که ناشی از حرکت اجرام سنگین هستند، نشانه‌هایی از آن‌ها را در کهکشان‌های دیگر پیدا کرده‌اند.

سیبروک می‌گوید: «از این اندازه‌گیری‌های امواج گرانشی، باید انتظار دیدن چنین سیاه‌چاله‌هایی را در کهکشان خودمان داشته باشیم، اما تا به حال اینطور نبوده است. و این باید شروع باشد، او می گوید: “ستاره فوق العاده درخشان است، و به طور کلی اگر چیزی به این روشنی پیدا کنید، انتظار دارید تعداد بیشتری کم نورتر پیدا کنید.”