نقشه‌های عصر حجر قدیمی‌ترین طرح‌های معماری هستند که تا کنون یافت شده‌اند

معماران 9000 سال پیش نقشه های بسیار دقیقی از تله های شکار با دیوارهای سنگی گسترده ترسیم کردند که نشان دهنده قدیمی ترین طرح های معماری شناخته شده در مقیاس تاریخ بشر است.

این پلان ها به صورت لوح های سنگی عظیمی که اخیراً در نزدیکی تله های پیچیده کشف شده اند، به نام بادبادک های صحرا کشف شده اند که فواصل زیادی را در بر می گیرند که شکل آنها فقط از آسمان قابل تشخیص است. رمی کراسار در مرکز ملی تحقیقات علمی فرانسه (CNRS) می‌گوید: یافته‌ها تأیید می‌کند که انسان‌های نوسنگی، بسیار قبل از اینکه باسواد شوند، «تسلط ذهنی دست‌کم‌گرفته‌شده» بر مناظر و فضا داشتند.

شکی نیست که اینها یک مرد دانا او می‌گوید که همان درجه هوشی را داشت که ما داریم، اما این اولین باری است که ما واقعاً مدرک مشخصی از ادراک فضایی آنها داریم – هم در این بادبادک‌های غول‌پیکر و هم اکنون در نقشه‌های متناظر بسیار دقیق آنها. این نشان می‌دهد که این طرز تفکر تا چه اندازه در فرهنگ آن‌ها تثبیت شده است.»

بادبادک ها در عربستان سعودی و اردن دارای خطوط قیف به طول 5 کیلومتر و تا 10 شاخه نوک تیز هستند که به گودال هایی به عمق 4 متر منتهی می شوند. وائل ابوعزیزه می گوید که این سازه ها توسط خلبانان هواپیما که اولین بار آنها را در دهه 1920 از هوا کشف کردند و فکر می کردند شبیه بادبادک های اسباب بازی هستند نامگذاری شده اند، احتمالاً غزال ها یا دیگر طعمه های وحشی را به قسمت های باریک تر سازه کشانده اند که در آن گوشه یا سقوط می کنند. در موسسه فرانسوی خاور نزدیک

اما علیرغم پیچیدگی این سازه‌های عصر حجر، بازنمایی‌های هنری نادری که تاکنون از آن‌ها یافت شده است، چیزی جز طرح‌های انتزاعی خشن نبوده است. دانشمندان بر این باور بودند که قدیمی‌ترین نقشه‌های معماری واقعی که حداقل در نظر گرفته شده بود در مقیاس باشد، مربوط به تمدن‌های بین النهرینی 2300 سال پیش است.

در مارس 2015، کراسارد و همکارانش به طور تصادفی با یک لوح آهکی 80 سانتی متری و 92 کیلوگرمی در یک اردوگاه حفاری شده در نزدیکی یک بادبادک 9000 ساله در اردن مواجه شدند که نقشه های معماری دقیقی در آن حک شده بود. آن‌ها به سختی می‌توانستند آن را باور کنند، اما شگفت‌انگیزتر، تنها سه ماه بعد به نقشه دوم بادبادک برخورد کردند، این بار در یک تخته سنگ ماسه‌سنگ 3.8 متری که از صخره‌ای نزدیک یک جفت 7500 ساله سقوط کرده بود. بادبادک های قدیمی در عربستان سعودی

کراسارد می‌گوید: «این لحظات واقعاً عاطفی برای ما در حرفه‌های علمی‌مان بود. «پیدا کردن یکی از قبل استثنایی بود، اما پیدا کردن دو مورد استثنایی‌تر بود. داشتیم دور تا دور داد می زدیم و می رقصیدیم!»

محققان با تشخیص شباهت‌ها با بادبادک‌های اطراف، از مدل‌سازی کامپیوتری برای مقایسه ریاضی تصاویر حکاکی شده با تصاویر ماهواره‌ای 69 بادبادک استفاده کردند. کراسارد می‌گوید: آن‌ها دریافتند که نقشه‌های حک‌شده روی سنگ، تصاویری «به‌طور شگفت‌انگیز واقعی و دقیق» از بادبادک‌های واقعی در فاصله ۱ تا ۲ کیلومتری بود. این دو پلان در مقیاس های 1:175 و 1:425 ایجاد شده بودند و حتی شامل گودال های سه بعدی برای نشان دادن تله های گودال بادبادک ها بودند.

ابوعزیزه می گوید که این طرح ها ممکن است به ساخت سازه های عظیم و پیچیده کمک کرده باشند، اما ممکن است شکارچیان را نیز راهنمایی کنند تا بهترین استفاده از آنها را درک کنند.

سام اسمیت از دانشگاه آکسفورد بروکس بریتانیا که در این مطالعه شرکت نداشته است، می‌گوید این منطقی‌ترین توضیح است. مانند مربیان فوتبال که تاکتیک های خود را روی تخته سفید ترسیم می کنند، اعضای جامعه نوسنگی ممکن است از تصاویر مقیاس برای برقراری ارتباط با یکدیگر در مورد استراتژی های شکار گروهی استفاده کرده باشند. او می‌گوید: «به راحتی می‌توانم تصور کنم که این حکاکی‌ها عنصر حیاتی برنامه‌ریزی را تشکیل می‌دهند.

او اضافه می کند که این واقعیت که آنها در “چنین رسانه بادوام” حک شده اند نشان می دهد که ممکن است برای نسل های آینده دوام داشته باشند. اسمیت می‌گوید: «اعضای جدید جامعه یا مهمانی‌های شکار، هیچ راه واقعی برای درک بادبادک‌ها بدون تصاویری از این دست ندارند.

اولیویه بارژ، همچنین در CNRS، می گوید که چگونه این مهندسان باستانی بدون ابزارهای مدرن مانند GPS یا سرعت سنج به چنین دقت هندسی دست یافته اند، گیج کننده است. ما نمی دانیم آنها چگونه این کار را کردند.»