نقاشی های غار از دست های مثله شده می تواند زبان اشاره عصر حجر باشد

اعماق غار گارگاس در کوه‌های پیرنه در جنوب فرانسه چیزی است که هر بازدیدکننده‌ای را که به اتاق‌های تاریک درونی آن سفر کرده است را متحیر کرده است. در میان نقاشی‌ها و حکاکی‌های اسب‌های ماقبل تاریخ، گاومیش کوهان دار امریکایی و ماموت صدها شابلون وجود دارد که ده‌ها هزار سال پیش توسط مردمی که رنگ‌های قرمز و سیاه را روی دست‌های دراز خود می‌ریزند ساخته شده‌اند. چنین نقوشی در مکان های باستانی در سراسر جهان، از استرالیا تا قاره آمریکا و از اندونزی تا اروپا یافت می شود. سال‌هاست که باستان‌شناسان در مورد معنای آنها تعجب کرده‌اند. اما کسانی که در گارگاس هستند به خصوص مرموز هستند زیرا به نظر می رسد حدود نیمی از دست ها آسیب دیده اند.

آریتز ایرورتزون از مرکز ملی تحقیقات علمی (CNRS) در بایون، فرانسه می گوید: «بسیار واضح است که برخی از انگشتان دست از دست رفته اند. دست‌های به اصطلاح مثله‌شده را می‌توان در بسیاری از مکان‌های هنری سنگی ماقبل تاریخ مشاهده کرد، اما غار گارگاس بارزترین نمونه از این پدیده است.

گفته شده است که این انگشتان از دست رفته در نتیجه تصادف، سرمازدگی یا مثله کردن آیینی است. احتمال دیگر این است که سازندگان آنها عمدا انگشتان خود را جمع کرده اند تا الگوهای خاصی تولید کنند. Irurtzun و Ricardo Etxepare، همچنین در CNRS، اکنون راهی برای آزمایش این ایده پیدا کرده اند. آنچه آنها کشف کرده اند آنها را متقاعد می کند که شابلون های دست گارگاس نشان دهنده زبان اشاره عصر حجر است. اگر چنین است، این الگوها به شواهد فزاینده‌ای اضافه می‌کنند که نشان می‌دهد نقاشی‌های غار پارینه سنگی ممکن است حاوی انواع کدهای پنهان باشد. شابلون های Gargas حتی می توانند قدیمی ترین…