یک سیاهچاله بسیار پرجرم در حال دور شدن از کهکشان اصلی خود است


تصور هنرمند از یک سیاهچاله بسیار پرجرم فراری با ستارگان در پی آن

ناسا، ESA، لیا هوستاک (STScI)

به نظر می رسد یک غول کیهانی از کهکشان اصلی خود فرار کرده است. تصویر جدیدی از تلسکوپ فضایی هابل دنباله ای از ستارگان را نشان می دهد که از کهکشانی نزدیک به 11 میلیارد سال نوری دورتر می شوند، که ممکن است نشان دهنده سیاهچاله ای بسیار پرجرم باشد که به دور پرت شده است و در پی خود فوران های تشکیل ستاره را به جا می گذارد.

پیتر ون داکوم از دانشگاه ییل که این اتفاق عجیب را دید، می‌گوید: «این خط مستقیم عجیب و غریب وجود دارد که به قلب این کهکشان کوچک اشاره می‌کند، و ما قبلاً چنین چیزی را ندیده‌ایم. به چشم می‌آید که چیزی از آن کهکشان شلیک شده است، و اکنون چیزی بسیار عظیم با سرعت‌های باورنکردنی در فضا در حال عبور است.»

به احتمال زیاد این جرم عظیم یک سیاهچاله کلان جرم است که زمانی در مرکز کهکشان قرار داشته است. در نوک مسیر، ون داکوم و همکارانش گره روشنی از اکسیژن یونیزه شده را پیدا کردند که نشان می‌دهد سیاهچاله با سرعتی در حدود 1600 کیلومتر بر ثانیه به گاز اطرافش برخورد می‌کند. طول خط ستارگان بیش از 200000 سال نوری است که به این معنی است که سیاهچاله در حدود 40 میلیون سال پیش کهکشان خود را ترک کرده است.

محتمل‌ترین علت خروج آن، برهمکنش‌های بین چند کهکشان مختلف است، فرآیندی رایج که دهه‌ها پیش به‌دنبال ایجاد سیاه‌چاله‌های ابرپرجرم سرکش فرض شد – پیش‌بینی‌ای که در نهایت ممکن است تأیید شود. زمانی که دو کهکشان با هم ادغام می شوند، تصور می شود که سیاهچاله های عظیم آنها در مرکز کهکشان جدید و بزرگتر فرو می روند و به دور یکدیگر می چرخند. اما اگر کهکشان سومی به تصویر بیاید، می تواند آن مدار را مختل کند و یکی یا حتی همه سیاهچاله ها را به فضای بین کهکشانی پرتاب کند.

زنجیره ای به طول 200000 سال نوری از ستاره های جوان آبی که در پشت سیاهچاله دنبال می شوند.

ناسا، ESA، پیتر ون داکوم، جوزف دی پاسکوال

همانطور که سیاهچاله دور می‌شود، گاز اطراف خود را به هم می‌ریزد و جرقه تشکیل ستاره‌ای را می‌زند که به دنبال درخشان آن منجر می‌شود. محققان برای تایید این سناریو برای زمان رصد بیشتر روی چندین تلسکوپ فضایی از جمله تلسکوپ فضایی هابل و جیمز وب درخواست داده اند.

رگه‌ای از ستارگان تازه می‌تواند به ما در مورد نحوه رفتار گاز اطراف کهکشان‌ها، که برای چشم نامرئی است، بیاموزد. ون دوکوم می‌گوید: «ما این دنباله از ستارگان را می‌بینیم، و آن ستارگان از موادی که در اطراف آن کهکشان بودند تشکیل شده‌اند. ما این مزیت غیرمنتظره را از یادگیری در مورد این مخازن غول پیکر ماده که کهکشان ها در آن زندگی می کنند، دریافت می کنیم.

موضوعات: