وقتی نگران مهلتی هستیم که در پیش است یا احساس می کنیم قبل از امتحان غلبه کرده ایم، تصور اینکه این کار مزیتی دارد می تواند پوچ و تقریباً توهین آمیز به نظر برسد.
شکی نیست که اضطراب شدید بسیار ناتوان کننده است. با این حال، در سطوح متوسط، احساسات عصبی ما می تواند ما را به حلال مشکلات باهوش تر تبدیل کند و به تفکر اصلی دامن بزند. حتی ممکن است اضطراب برای سلامتی ما مفید باشد.
برای درک دلیل، می توانیم اضطراب را نوعی زنگ خطر بدانیم. توجه ما را به موقعیتی جلب می کند که نیاز به اقدام دارد و حساسیت بیشتر به آن سیگنال ها به ما کمک می کند سریعتر پاسخ دهیم. تاد کاشدان، مدیر آزمایشگاه رفاه در دانشگاه جورج میسون در ویرجینیا، میگوید: «برانگیختگی فیزیولوژیکی و افکار نگرانکننده سریعتر از ارزیابی آگاهانه ما از اینکه یک موقعیت چقدر سخت است و آیا منابع لازم برای مدیریت آن را داریم، عمل میکند. “این افزایش آگاهی به ما کمک می کند تا تصمیمات آگاهانه تری بگیریم.”
کاشدان به عنوان مدرک به تحقیقاتی اشاره میکند که سطح اضطراب دانشجویان کارشناسی را قبل از فریب دادن آنها به اینکه کامپیوتری را با ویروس آلوده کردهاند، آزمایش کرد. کسانی که بیشتر مضطرب بودند، وقتی در راه بودند تا مشکل را به تیم فناوری اطلاعات بگویند، حواسپرتیها را نادیده گرفتند.
استدلال مشابهی ممکن است توضیح دهد که چرا یکی از جنبه های ویژگی شخصیتی روان رنجورخویی – مربوط به نگرانی و آسیب پذیری – در مطالعه دیگری با مرگ و میر کمتر در طول دوره مطالعه مرتبط است. اگر دائماً نگران سلامتی خود هستید، ممکن است بیشتر به دنبال پزشکی باشید…