افراد با درآمد پایین مدت بیشتری را در انتظار خدمات اولیه در ایالات متحده می گذرانند

افراد خانواده‌های کم‌درآمد تا ۶ ساعت در سال بیشتر از خانواده‌های ثروتمندتر در انتظار خدمات اولیه هستند. سیاه پوستان نیز مدت زمان بیشتری را منتظر می مانند

توسط اسپایدر وتزل

افراد خانواده های کم درآمد حداقل 6 ساعت اضافی در سال را در انتظار خدمات دولتی، مراقبت از کودکان و مراقبت های بهداشتی نسبت به افراد خانواده های ثروتمند در ایالات متحده می گذرانند. علاوه بر این، سیاه‌پوستان صرف‌نظر از وضعیت اقتصادی‌شان، به اندازه افرادی که درآمد کمتری دارند، وقت خود را در انتظار صرف می‌کنند.

استفن هولت از دانشگاه آلبانی در نیویورک تصمیم گرفت تا بررسی کند که چگونه زمان انتظار برای افراد مختلف متفاوت است، پس از اینکه همسرش انتظار طولانی غیرمنتظره ای را در اپتومتریست تجربه کرد. او از داده‌های بررسی استفاده از زمان آمریکا توسط اداره آمار کار ایالات متحده استفاده کرد، که در آن شرکت‌کنندگان یک دفترچه خاطرات 24 ساعته از فعالیت‌هایی مانند کار، مطالعه و انجام وظایف را ثبت می‌کنند.

هولت و همکارش کیتی وینوپال دریافتند که افراد خانواده هایی که درآمدشان کمتر از 20000 دلار در سال است، به طور متوسط ​​12 دقیقه اضافی را در هر روز منتظر ماندن در مقایسه با خانواده هایی که بیش از 150000 دلار درآمد دارند، صرف می کنند. حدود یک چهارم مردم در ایالات متحده در خانواده های گروه کم درآمد و 8 درصد در گروه پردرآمد زندگی می کنند.

برای مراقبت های پزشکی، افراد در گروه کم درآمد به طور متوسط ​​18 دقیقه بیشتر از افراد در گروه پردرآمد منتظر ماندند.

این زوج همچنین دریافتند که سیاه پوستان بدون در نظر گرفتن وضعیت درآمد، بیشتر منتظر خدمات هستند و افراد اسپانیایی تبار نسبت به سفیدپوستان در همان گروه درآمدی بیشتر منتظر خدمات هستند.

محققان تخمین می زنند که تمام این انتظار اضافی هر سال بین 3.6 تا 9.3 میلیارد دلار هزینه از دست دادن بهره وری را به اقتصاد ایالات متحده وارد می کند. هولت می گوید: «این 6 ساعت در سال نه انتظار، بلکه انتظار اضافی است، فقط به این دلیل که درآمد پایینی دارید.

الیزابت کوهن از دانشگاه سیراکیوز در نیویورک می گوید: “تجربه انتظار طولانی تر برای چیزها نسبت به سایر افراد اطراف شما… باعث ایجاد حس بسیار شدید بی انصافی می شود.” او می‌گوید یکی از دلایل طولانی‌تر شدن زمان انتظار این است که افراد کم‌درآمد اغلب به برنامه‌های دولتی متکی هستند که شامل فرآیندهای آهسته و سنگین است.

هولت می‌گوید تبعیض نژادی ممکن است یکی از دلایلی باشد که سیاه‌پوستان ثروتمند نسبت به سفیدپوستان با درآمد مشابه با زمان انتظار طولانی‌تری مواجه می‌شوند. او همچنین می‌گوید که تحقیقات قبلی نشان داده است که سیاه‌پوستان با درآمد بالا بیشتر از سفیدپوستان یا اسپانیایی‌تبارهای ثروتمند در محله‌های با درآمد مختلط زندگی می‌کنند، بنابراین حتی اگر ثروتمند باشند، احتمالاً مجبورند خدمات سنگینی را به اشتراک بگذارند.

انتظار می تواند فراتر از خسته کننده باشد. تأخیر در دسترسی به مراقبت های پزشکی، که می تواند زمانی رخ دهد که کارکنان کافی برای پاسخگویی به تقاضا وجود نداشته باشد، می تواند منجر به پیامدهای سلامت بدتر شود. صف‌های طولانی در فروشگاه‌های مواد غذایی ممکن است باعث شود مردم به سفرهای کمتری بروند و غذاهای فرآوری شده‌ای که در قفسه‌ها ثابت هستند خریداری کنند.

هولت می‌گوید راه‌حل واحدی برای کاهش زمان انتظار وجود ندارد، اما داشتن منابع انعطاف‌پذیرتر که برنامه‌های کاری متفاوت را در خود جای دهد می‌تواند کمک کند. او همچنین افزایش دسترسی به مراقبت‌های بهداشتی ارائه‌شده توسط دولت مانند Medicaid و افزایش سرمایه‌گذاری در منابع محله را پیشنهاد می‌کند که می‌تواند شکاف نابرابری زمانی را بیشتر کند.