کاهش نابرابری می تواند منجر به کاهش جمعیت جهان به 6 میلیارد نفر شود

جمعیت جهان در سال 2050 به 8.6 میلیارد نفر خواهد رسید و اگر روند فعلی ادامه یابد تا سال 2100 به 7 میلیارد نفر کاهش خواهد یافت. این پیش‌بینی مدلی است که به عنوان بخشی از ابتکار سازمان غیرانتفاعی باشگاه رم توسعه یافته است و در سال 2100 2 تا 3 میلیارد کمتر از سایر پیش‌بینی‌های اخیر است.

این مدل Earth4All که برای بررسی اینکه کدام سیاست‌ها بیشترین سود را برای اکثریت مردم به ارمغان می‌آورد، ایجاد شده است، همچنین نشان می‌دهد که اگر جهان روی یک «جهش عظیم» برای کاهش فقر و نابرابری سرمایه‌گذاری کند، جمعیت جهان در حدود 8.5 میلیارد نفر در سال به اوج خود می‌رسد. 2040 و تا پایان قرن به 6 میلیارد کاهش یابد.

بنیامینو کالگاری از کالج دانشگاه کریستیانیا در اسلو، نروژ، یکی از نویسندگان Earth4All می گوید: «حتی اگر اعداد به اندازه برخی پیش بینی های قدیمی ترسناک نباشند، این بدان معنا نیست که ما مشکلی نداریم. گزارش.

دیوید کولست (David Collste) عضو تیم در دانشگاه استکهلم در سوئد می‌گوید کاهش شدید جمعیت جهان به کاهش مشکلات زیست‌محیطی کمک می‌کند، اما به خودی خود مانع از رسیدن ما به نقطه‌های اوج نمی‌شود که در آن خطر بی‌ثباتی سیستم‌های پشتیبانی حیات زمین را داریم.

کولست می گوید: «جمعیت تنها بخش نیست. “این کاری است که مردم انجام می دهند، چگونه آن را انجام می دهند و چقدر آن را انجام می دهند.”

کاهش جمعیت همچنین نسبت افراد در سن کار را کاهش می دهد و تامین مالی مراقبت های بهداشتی و حقوق بازنشستگی را دشوارتر می کند. کالگری می‌گوید: «انتقال آسان نخواهد بود، زیرا به معنای جمعیت بسیار مسن‌تر است.

در حالی که این آخرین پیش‌بینی‌ها پایین‌ترین پیش‌بینی‌های تاکنون هستند، همه پیش‌بینی‌های جمعیتی جهانی اخیر نشان می‌دهند که جمعیت جهان تا پایان قرن به دلیل داشتن فرزندان کمتر شروع به کاهش خواهد کرد.

Callegari می‌گوید: «براندازی این امر به تلاش زیادی نیاز دارد. او اضافه می کند که کشورهایی مانند کره جنوبی که در تلاش برای جلوگیری از کاهش جمعیت خود هستند، موفق به انجام این کار نشده اند.

سازمان ملل متحد می گوید سال گذشته تعداد مردم جهان از 8 میلیارد نفر گذشت. این پیش بینی می کند که جمعیت جهان قبل از شروع کاهش در حدود سال 2100 به بیش از 10 میلیارد نفر افزایش یابد.

پیش‌بینی‌های سازمان ملل مبتنی بر برون‌یابی روندهای موجود در تعداد جمعیت است و عوامل علّی تعیین‌کننده تعداد فرزند یا مدت عمر مردم را در نظر نمی‌گیرد.

گروه‌های مستقلی که عوامل علّی پشت روندهای جمعیت را تعیین می‌کنند، تخمین‌های کمتری ارائه کرده‌اند. به عنوان مثال، استین امیل وولست از دانشگاه واشنگتن در سیاتل، رشد جمعیت را بر اساس عواملی مانند سطح تحصیلات زنان و دسترسی به پیشگیری از بارداری مدلسازی کرده است. در سال 2020، تیم او پیش بینی کرد که جمعیت در حدود دهه 2070 به زیر 10 میلیارد نفر خواهد رسید و تا سال 2100 به حدود 9 میلیارد نفر کاهش می یابد.

مدل Earth4All پیچیده‌تر است و شامل عوامل محیطی، اقتصادی و اجتماعی – مانند تولید غذا، درآمد، مالیات، انرژی و نابرابری – و حلقه‌های بازخورد بین این عوامل است. همچنین تأثیرات مورد انتظار گرمایش جهانی را در بر می گیرد و از تولید ناخالص داخلی به ازای هر فرد به عنوان نماینده ای برای پیشرفت تحصیلی و دسترسی به وسایل پیشگیری استفاده می کند.

وولست می‌گوید در حالی که پیش‌بینی کسب‌وکار معمول Earth4All بسیار پایین‌تر از «محتمل‌ترین» پیش‌بینی تیم Volset است، اما «در محدوده سناریوهای ما با پیشرفت سریع‌تر در آموزش زنان است» و کسانی که به پیشگیری از بارداری نیاز دارند می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند. .

برای دستیابی به کاهش سریعتر Giant Leap در تعداد کل افراد، ابتکار Club of Rome خواهان تلاش برای بهبود رفاه برای همه افراد در این سیاره است.

این شامل موارد زیر است: کاهش فقر با سرمایه گذاری تریلیون ها دلار در مشاغل سبز و لغو بدهی. کاهش نابرابری با افزایش مالیات بر افراد ثروتمند. بهبود برابری جنسیتی با حصول اطمینان از اینکه زنان بیشتر از تحصیلات بهتر برخوردار می شوند. ترویج رژیم های غذایی سالم تر و سبزتر؛ و برق رسانی به هر چیزی که بتوان آن را برق داد و آن برق را از منابع تجدیدپذیر تولید کرد.