پرندگان دریایی در معرض خطر در نقاط داغ آلودگی پلاستیکی در حال جستجوی غذا هستند

بر اساس یک مطالعه بزرگ که هشدار می دهد اقدامات بین المللی برای مقابله با آلودگی پلاستیکی ضروری است، پرندگان دریایی در معرض تهدید روزها و گاهی هفته ها را صرف جستجوی غذا در اطراف لکه های زباله شناور در اقیانوس می کنند.

این تحقیق از داده‌های ردیابی بیش از 7000 پرنده، همراه با داده‌های مکان آلودگی پلاستیکی برای ترسیم خطر قرار گرفتن در معرض پلاستیک 77 گونه پترل، گروهی از پرندگان دریایی مهاجر استفاده کرد.

این نشان داد که 25 درصد از تمام قرار گرفتن در معرض پلاستیک برای پرندگان دریایی در خارج از حوزه های قضایی ملی، عمدتاً در لکه های بزرگ شناور از آلودگی مانند لکه زباله بزرگ اقیانوس آرام رخ می دهد.

بتانی کلارک، عضو تیم در موسسه خیریه BirdLife International می‌گوید پرندگان می‌توانند از ساعت‌ها تا هفته‌ها در این نقاط آلوده به دنبال غذا بگردند.

در طول فصل تولید مثل، زمان کمتری را صرف می کنند [at pollution hotspots] زیرا آنها باید برای تغذیه جوجه های خود برگردند. اما هنوز هم می‌تواند چندین ساعت طول بکشد، و سپس در فصل غیر تولید مثل، آنها می‌توانند هفته‌ها را سپری کنند.»

مطالعات قبلی نشان داده است که پلاستیک می تواند در شکم پرندگان دریایی گیر کند و باعث ایجاد انسداد و مسمومیت شود. همچنین نشان داده شده است که پترل ها آلودگی پلاستیکی را برای تغذیه جوجه های خود باز می گرداند.

نگران‌کننده است که برخی از پرندگان در معرض خطر، مانند آب‌های شیرین و پترل‌های هاوایی، از جمله گونه‌هایی هستند که بیشترین تماس را با پلاستیک اقیانوس دارند.

این برای ما نگران کننده است که برخی از کلارک می‌گوید: «این گونه‌های واقعاً در معرض خطر نیز از تغذیه در مناطقی با مقدار زیادی پلاستیک رنج می‌برند.

با توجه به اینکه بخش بزرگی از قرار گرفتن در معرض پلاستیک فراتر از صلاحیت‌های ملی رخ می‌دهد، کلارک از کشورها می‌خواهد تا روی راه‌حل‌های جهانی برای مقابله با منابع آلودگی با یکدیگر همکاری کنند.

او می گوید که سرکوب زباله های پلاستیکی کشتی های ماهیگیری و کاهش استفاده از پلاستیک های یکبار مصرف اولین گام موثر خواهد بود.

کشورها همچنین تحت فرآیند سازمان ملل متحد برای تنظیم یک معاهده جهانی و قانونی الزام آور برای مهار آلودگی پلاستیکی کار می کنند که می تواند از سال 2025 لازم الاجرا شود.

این مطالعه به جای ارزیابی میزان مصرف پلاستیک توسط جمعیت ها و گونه های مختلف، تنها خطر مواجهه پرندگان را در نظر گرفت.

لیزی پیرمین، یکی از اعضای تیم در دانشگاه کمبریج، می گوید که این زمینه ای برای تحقیقات آینده است. او می‌گوید: «برای مطالعات آینده، اگر متوجه شویم که دو جمعیت مختلف کمتر یا بیشتر از آنچه که فقط از همپوشانی فضایی انتظار می‌رود، پلاستیک مصرف می‌کنند، می‌توانیم بفهمیم که آیا آنها به طور فعال از آن اجتناب می‌کنند یا احتمال بیشتری دارد که آن را بلعیده‌اند.