در این زمانهای سخت، به نظر میرسد که موز بگوییم قیمت غذا پایین است. در بریتانیا، میانگین قبوض مواد غذایی در سال گذشته بیش از 12 درصد افزایش یافته است. اما آن است. برچسبهای قیمت مواد غذایی بسیار پایینتر است – حدود دو سوم – از قیمتی که اگر ما تمام هزینهها را بپردازیم. نگران نباشید، هر چند، برنامه هایی برای حل این مشکل وجود دارد.
ممکن است ناخوشایند به نظر برسد: چه کسی میخواهد قبض خواربارفروشیهایش حتی بیشتر شود؟ با این حال، در واقعیت، ما قبلاً بهای واقعی را می پردازیم، فقط این است که بیشتر آن به طور پنهانی از ما پنهان است. الکساندر مولر در اتاق فکر پایداری TMG در برلین میگوید: «ما در مجموع چهار برابر برای غذای خود پول میپردازیم. ابتدا در صندوق پرداخت می کنیم. سپس هزینههای بهداشتی، زیستمحیطی و اجتماعی تولید آن غذا را، عمدتاً از طریق مالیات، پرداخت میکنیم.
حسابداری سبز
این هزینهها «خارجیها» هستند – چیزهایی که بهعنوان رایگان تلقی میشوند، حتی اگر چنین نباشند، مانند آسیبهای زیستمحیطی ناشی از کشاورزی یا هزینههای سلامتی ناشی از چاقی. در حال حاضر، تولیدکنندگان آنها را نادیده می گیرند و به بقیه اجازه می دهند که صورت حساب را برداریم. شاید برای خیلی بیشتر نه. اقتصاددانان و حسابداران – پشت سر خمیازه نکشید! – روی سیستمی به نام حسابداری بهای تمام شده واقعی (TCA) کار کرده اند که هدف آن درونی کردن این اثرات خارجی و تخریب دهه ها ارتدوکس اقتصادی است. کارتهایمان را درست بازی کنیم، و این باعث نمیشود که همه ما پول نقد بیشتری در انبارها بریزیم، بلکه منجر به کالیبراسیون مجدد عمدهفروشی عرضه جهانی میشود…