آیا ما دو بستگان نزدیک خود را اشتباه قضاوت کرده ایم؟ شامپانزه ها به خشونت کشنده معروف هستند در حالی که بونوبوها به طور گسترده به عنوان نمونه هایی از همزیستی مسالمت آمیز، عشق آزاد و توانمندسازی زنان در نظر گرفته می شوند – اما یک مطالعه جدید نشان می دهد که واقعیت پیچیده تر است.
Maud Mouginot از دانشگاه بوستون در ماساچوست می گوید که او همیشه فکر می کرد شهرت صلح آمیز بونوبوها “بسیار تقلیل گرایانه” است.
برای مقایسه تفاوت های پرخاشگری بین نر بونوبو و شامپانزه، او و همکارانش 12 مرد از سه جامعه بونوبو در منطقه حفاظت شده کوکولوپوری بونوبو در جمهوری دموکراتیک کنگو و 14 مرد از دو جامعه شامپانزه را در پارک ملی گومبه در تانزانیا دنبال کردند.
محققان هر یک از نخستیها را از زمانی که هر روز صبح از خواب بیدار میشدند تا زمانی که به لانههای خود برای خواب شب بازگشتند، ردیابی کردند و جزئیات هر حادثه تهاجمی را ثبت کردند. در مجموع، آنها بیش از 2000 ساعت نرهای بونوبو و بیش از 7300 ساعت شامپانزه ها را دنبال کردند.
رفتارهای پرخاشگرانه شامل پرخاشگری تماسی – مانند ضربه زدن، کشیدن، گاز گرفتن یا لگد زدن – و پرخاشگری بدون تماس، مانند شارژ کردن و تعقیب و گریز بود.
تیم تحقیقاتی دریافت که نرهای بونوبو 2.8 برابر بیشتر از مردان شامپانزه تعاملات پرخاشگرانه و سه برابر بیشتر از موارد پرخاشگری تماسی داشتند.
با این حال، پرخاشگری شامپانزه بیشتر احتمال دارد که شامل ائتلاف های مردان و به سمت زنان باشد، در حالی که پرخاشگری بونوبو مردانه نسبت به زنان بسیار نادر بود.
«انتظار نداشتم که چنین نرخهایی از پرخاشگری را در میان پیدا کنم [bonobo] موژینو می گوید نرها.
نرهای بونوبو که رفتار پرخاشگرانهتری نسبت به سایر نرها داشتند، در حالی که بارور بودند، بیشتر با مادهها جفت میشوند.
به گفته موژینو، یک توضیح برای اینکه چرا بونوبوها تهاجمی تر عمل می کنند می تواند تفاوت در ائتلاف بونوبوها و شامپانزه ها باشد که هزینه ها و مزایای پرخاشگری را تغییر می دهد.
او می گوید: «در بونوبوها، زنان ائتلاف تشکیل می دهند اما به ندرت مردان. در شامپانزه ها، نرها ائتلاف هایی را علیه نرهای درون گروهی یا برای دفاع از یک قلمرو تشکیل می دهند. بنابراین، اگر یکی [chimpanzee] مرد نسبت به دیگری تهاجمی عمل می کند، ممکن است با انتقام ائتلافی روبرو شود.
اما برای بونوبوهای مرد، خطر تحریک واکنش گروهی کمتر است، بنابراین عواقب پرخاشگری قابل پیش بینی تر و کمتر خطرناک است.
این مطالعه همچنین نشان داد که تعاملات نر و ماده بین این دو گونه بسیار متفاوت است. در بونوبوها، نرها از رفتار پرخاشگرانه نسبت به ماده ها اجتناب می کنند و با آنها ارتباط نزدیک برقرار می کنند.
موژینو میگوید که فکر نمیکند از این موضوع در مورد ویژگیهایی که انسانها ممکن است با شامپانزهها، بونوبوها یا یک اجداد مشترک مشترک باشند، نتیجهگیری کرد.
او میگوید: «محققان اغلب به شامپانزهها یا گاهی اوقات بونوبوها به عنوان «بهترین مدل» برای آخرین جد مشترک ما اشاره میکنند. “من فکر می کنم هیچ یک از آن گونه ها مدل خوبی نیستند – همه آنها مسیر تکاملی خود را طی کردند. نکته جالب توجه این است که چگونه برخی از استراتژی ها در برخی گونه ها تکامل می یابند و در برخی دیگر نه.”
جوآن سیلک از دانشگاه ایالتی آریزونا میگوید این دادهها نشان میدهد که نرهای بونوبو حداقل به اندازه نرهای شامپانزه تهاجمی هستند، چیزی که از میمونهای «صلحآمیز» انتظار نداریم. او میافزاید که بررسی گروههای دیگر بونوبوها و شامپانزهها برای دیدن اینکه آیا نتایج تکرار میشوند، مهم است.
با این حال، گیزلا کاپلان از دانشگاه نیوانگلند در آرمیدیل، استرالیا، میگوید که این مقاله را بسیار ناامیدکننده میداند و از کلمه «پرخاشگری» سوء استفاده میشود.
گروه شامپانزه ها توسط یک نر غالب اداره می شوند، در حالی که بونوبوها توسط ماده ها اداره می شوند. کاپلان می گوید که رقابت برای تسلط و حق جفت گیری در بونوبوها نباید با پرخاشگری اشتباه گرفته شود. او میگوید: «خشونت بیمعنی در شامپانزهها و انسانها نسبت به گونههای دیگر مانند بونوبوها بیشتر است.
موضوعات: