TRAPPIST-1b: JWST دریافته است که سیاره ممکن است جو نداشته باشد

تلسکوپ جیمز وب (JWST) یکی از سیارات فراخورشیدی معروف TRAPPIST-1 را برای جو جستجو کرد و چیزی پیدا نکرد. برخی از مدل‌ها جو ضخیم را برای همه این جهان‌ها پیش‌بینی کرده بودند، اما اگر اصلاً اتمسفر نداشته باشند، می‌تواند تعداد سیارات بالقوه قابل سکونت در کیهان را کاهش دهد.

منظومه TRAPPIST-1 از یک ستاره کوتوله قرمز تشکیل شده است که حداقل هفت سیاره به دور آن می چرخند، که چهار سیاره از آن ها در منطقه قابل سکونت می چرخند – ناحیه اطراف یک ستاره که در آن دما اجازه می دهد آب مایع وجود داشته باشد. توماس گرین در مرکز تحقیقات ایمز ناسا در کالیفرنیا و همکارانش از JWST برای رصد TRAPPIST-1b، نزدیکترین سیاره به ستاره، استفاده کردند.

آنها درست قبل و بعد از گذشتن از پشت ستاره به سیاره نگاه کردند، که بهترین زمان برای تشخیص چگونگی تأثیر گرمای ستاره بر سیاره است. گرین می‌گوید: «مردم پیش‌بینی می‌کردند که این سیارات دارای اتمسفر بسیار ضخیمی هستند که گرما را در اطراف سیاره به گردش در می‌آورد، بنابراین چندان درخشان نخواهند بود. بنابراین ما پنج مشاهده انجام دادیم زیرا فکر می‌کردیم برای دیدن هر چیزی باید آن‌ها را روی هم قرار دهیم، اما وقتی داده‌ها برگشتند دقیقاً به ما خیره شده بودند.»

TRAPPIST-1b بسیار روشن‌تر از آنچه محققان انتظار داشتند، نشان می‌دهد که نور خورشید به یک طرف سیاره برخورد می‌کند و توسط جو غلیظی جذب نمی‌شود. دمای آن سمت از سیاره، که سمت روز نامیده می شود، حدود 230 درجه سانتیگراد (446 درجه فارنهایت) بود، که در حدود 100 درجه گرمتر از چیزی است که اگر جوی وجود داشته باشد که گرما را در سراسر کره زمین پخش می کند، انتظار می رود.

محتمل ترین توضیح این است که اتمسفر این سیاره به زودی پس از تشکیل آن، زمانی که ستاره درخشان ترین بود، از بین رفته است، یا اینکه یک شعله ستاره ای قدرتمند آن را از بین برده است. گرین می‌گوید: «انرژی زیادی به سیاره‌ها ریخته می‌شود، و این می‌تواند اثرات بدی برای جو داشته باشد. احتمالاً فعل و انفعالات مهمی بین ستاره و سیارات وجود دارد – وقتی به نتایج کل منظومه نگاه کنیم واقعاً جالب خواهد بود.

در طول سال آینده، گروه های مختلفی از محققان قصد دارند از JWST برای مشاهده هر یک از جهان های TRAPPIST-1 استفاده کنند. با تعداد زیادی از آنها، این سیستم می تواند به عنوان آزمایشگاهی برای درک شرایط دقیق در انواع سیارات فراخورشیدی اطراف ستاره های کوتوله قرمز و اینکه آیا آنها ممکن است مستعد حیات باشند یا خیر، که مهم است زیرا آنها فراوان ترین نوع ستارگان در جهان هستند. کیهان و انتظار می رود میزبان اکثریت قریب به اتفاق سیارات فراخورشیدی باشد.