گیاهان گرده افشانی شده توسط زنبورهای عسل غیر بومی احتمال کمتری برای زنده ماندن دارند

زنبورهای عسل با برخی از گیاهانی که بازدید می کنند دوست نیستند. گیاهان بومی گرده افشانی شده توسط زنبورهای عسل غیر بومی و وحشی فرزندانی تولید می کنند که احتمال زنده ماندن و تولیدمثل آنها بسیار کمتر از گیاهان گرده افشانی شده توسط حشرات گرده افشان بومی است.

زنبورهای عسل غربی (Apis mellifera) از اوراسیا و آفریقا منشا گرفته و در قرن هفدهم به آمریکای شمالی وارد شد. در برخی نقاط، مانند شهرستان سن دیگو، کالیفرنیا، آنها جمعیت های بزرگ و عمدتاً وحشی ایجاد کرده اند که وحشی هستند و در زنبورداری استفاده نمی شوند. در آنجا، آنها 75 درصد از بازدیدهای گل در میان گرده افشان ها را تشکیل می دهند.

برای بررسی چگونگی تأثیر زنبورها بر تولید مثل گیاهان بومی، دیلون تراویس و جاشوا کوهن، هر دو در دانشگاه کالیفرنیا، سن دیگو، فرزندان سه نوع گیاه را با هم مقایسه کردند.Phacelia distans، مریم گلی سیاه (مریم گلی) و مریم گلی سفید (مریم گلی آپیانا) – که توسط زنبورهای عسل یا گرده افشان های بومی گرده افشانی شده اند.

محققان گل‌های گیاهان را در کیسه‌هایی قرار دادند تا مانع از دسترسی برخی گرده‌افشان‌ها به آن‌ها شوند. بعداً، تیم بذر گیاهان را کشت و موفقیت جوانه‌زنی و بقای نهال‌ها را در 10 هفته و تعداد برگ (و در نهایت گل) آنها را اندازه‌گیری کردند. این به محققان در مورد کیفیت فرزندان این گیاهان گفت.

فرزندان گیاهانی که توسط گرده‌افشان‌های بومی گرده‌افشانی شده‌اند، از نظر تکاملی دو تا پنج برابر بیشتر از گیاهان گرده‌افشانی شده توسط زنبور عسل مناسب‌تر بودند – احتمال زنده ماندن و تولیدمثل آنها بیشتر بود.

مشاهدات میدانی تیم نشان داد که زنبورهای عسل چندین بار بازدید کردند در یک گیاه دو برابر بیشتر از سایر گرده افشان ها گل می دهد. بنابراین، زنبورها می توانند گیاهان را مجبور به گرده افشانی با سرعت بالاتری کنند که منجر به تولید فرزندان همزاد می شود.

به گفته کوهن، شهرستان سن دیگو با بیش از 600 گونه زنبورهای بومی و 2400 گونه گیاهی، کانون تنوع زیستی است، اما تأثیر بالقوه زنبورهای عسل بر این اکوسیستم نامشخص است.

او می گوید: «اگر تناسب اندام گیاهان بومی کاهش یابد، فضای بازتری برای مهاجمان وجود دارد. بسیاری از این گیاهان مهاجم نیز با پر کردن فضای بین بوته‌ها و خشک شدن، گسترش آتش را تشویق می‌کنند و تبدیل به پیه‌های بسیار قابل اشتعال می‌شوند.

از سوی دیگر، کوهن می‌گوید، عادت زنبورهای عسل به هدف قرار دادن پرشکوفه‌ترین شکوفه‌ها ممکن است به برخی از گیاهان بومی کمک کند.

Kohn توضیح می‌دهد: «اگر آن چیزهای رایج، گسترده، که به وفور شکوفا می‌شوند، اکنون تناسب اندام‌تری دارند، می‌تواند به این معنا باشد که گیاهان کمیاب‌تر مزیت دارند. بنابراین، می تواند از تنوع محافظت کند.

گرچن لبون از دانشگاه ایالتی سانفرانسیسکو در کالیفرنیا می‌گوید این یافته‌ها «نشان مهمی» است که نشان می‌دهد زنبورهای عسل می‌توانند بر گیاهان بومی تأثیر منفی بگذارند.

او می‌گوید واضح است که زنبورهای عسل برای کشاورزی بسیار مهم هستند، اما یافته‌ها همچنین نیاز به بررسی دقیق اثرات زنبورهای وحشی و مدیریت شده را نشان می‌دهند.