یک مجسمه موآی در جزیره ایستر در پایین یک دریاچه دهانه که به تازگی خشک شده است، کشف شده است. این مجسمه اولین مجسمه معروف جزیره با سر غول پیکر است که در دریاچه یافت می شود.
جزیره ایستر، واقع در بیش از 3500 کیلومتری قاره آمریکای جنوبی، با بیش از 900 مجسمه نمادین که بیش از 500 سال پیش توسط مردم راپا نویی از صخره های آتشفشانی تراشیده شده اند، پر شده است.
بیشتر مجسمه ها از سنگ های استخراج شده در آتشفشان رانو راراکو حکاکی شده اند. برخی از آنها در آتشفشان باقی مانده اند، که اکنون یک پارک ملی و میراث جهانی یونسکو است. صدها نفر دیگر به نقاط دیگر جزیره منتقل شدند.
تری هانت از دانشگاه آریزونا به برنامه تلویزیونی گفت: “ما فکر می کنیم که همه موآی ها را می شناسیم، اما یک موآی جدید ظاهر می شود.” صبح بخیر آمریکا، که اولین بار این کشف را در 25 فوریه گزارش کرد.
بر اساس بیانیه مائو هنوآ، سازمان راپا نویی که پارک را مدیریت می کند، مجسمه جدید 1.6 متر ارتفاع دارد و “با ویژگی های قابل تشخیص اما بدون تعریف روشن” است. آن را به صورت دراز کشیده در میان نیزارهای بلند پیدا کردند.
هانت گفت: «در شرایط خشکی که اکنون داریم، ممکن است چیزهای بیشتری پیدا کنیم.
مجسمههای یکپارچه مدتها الهامبخش ترس و گمانهزنی در مورد نقش آنها در فروپاشی ظاهری جمعیت جزیره در قرن هفدهم بودهاند. برای بومیان راپا نویی، هانت گفت که مجسمه ها نشان دهنده اجداد خدایی شده اند.
برای مردم راپا نویی، این چنین است [a] سالوادور آتان هیتو، معاون رئیس مائو هنوآ، به این برنامه تلویزیونی گفت: کشف بسیار بسیار مهمی.
نینوسکا آواریپوا هوکی کوادروس، مدیر مائو هنوآ، گفت که دهانه رانو راراکو به طور معمول با آب پر می کند، اما دریاچه از سال 2018 در حال کوچک شدن است. آژانس رسانه ای فرانسه.
جزیره ایستر شاهد یک دهه خشکسالی بوده است که بخشی از آن به دلیل تغییرات آب و هوایی و همچنین الگوی دمای کمتر از حد متوسط در اقیانوس آرام استوایی معروف به La Niña بوده است. La Niña فعلی سومین رویداد نادر “سهگانه شیب” است که ممکن است خود با تغییرات آب و هوایی ناشی از انسان مرتبط باشد.
موضوعات: