سناریویی که ممکن است موش هنگام استفاده از عینک واقعیت مجازی ببیند
دام پینک
عینک‌های واقعیت مجازی کوچک برای موش‌ها، جهان‌های متقاعدکننده‌ای ایجاد می‌کنند که به دانشمندان اجازه می‌دهد فعالیت مغز حیوانات را در طیف وسیعی از سناریوها مطالعه کنند. این فناوری، علوم اعصاب جوندگان را نزدیک‌تر می‌کند ماتریکسبه گفته محققان، به سمت شبیه سازی که از دنیای واقعی قابل تشخیص نیست
حدود 20 سال است که دانیل دامبک از دانشگاه نورث وسترن در ایلینوی و همکارانش از واقعیت مجازی ابتدایی برای کسب اطلاعات بیشتر در مورد نحوه عملکرد مغز موش ها استفاده کرده اند.
ماشین‌هایی که الگوهای مغز را مشاهده می‌کنند بسیار بزرگ هستند و نمی‌توانند به موش‌هایی که آزادانه حرکت می‌کنند متصل شوند. در عوض، تیم صفحه‌هایی را قرار دادند که دنیای واقعیت مجازی را در اطراف یک ماوس نشان می‌داد که در داخل چنین ماشینی قرار داشت و سپس آن را روی تردمیل قرار داد. سپس محققان می‌توانند یک دنیای مجازی ایجاد کنند که در آن ماوس در هر محیطی که طراحی کرده‌اند حرکت کند.
دامبک می‌گوید: «می‌توانیم آنها را در پیچ و خم‌های مجازی اجرا کنیم، از مغزشان تصویربرداری کنیم تا ببینیم کدام نورون‌ها در حال شکل‌گیری خاطرات هستند و به یاد می‌آورند که کجا هستند». “[But] این یک چیز مسطح است که حیوان به آن نگاه می کند و هیچ درک عمقی وجود ندارد و موش ها می توانند چیزهایی را ببینند که بخشی از طرح ریزی نیست. بنابراین همه این تضادهای نشانه وجود دارد که در اطراف وجود دارد و ما فکر می کنیم که آنها کاملاً درگیر و غوطه ور در محیط نیستند. آنها کاملا فریب نخورده اند.»
برای حل این مشکل، محققان اکنون عینک‌های کوچکی ساخته‌اند که همه چیز را از میدان دید موش به جز دنیای مجازی برش می‌دهد و برای هر چشم یک صفحه نمایش متفاوت برای ایجاد درک عمق قانع‌کننده دارد. آنها معتقدند که این به آنها امکان می دهد آزمایش های دقیق تری انجام دهند، زیرا موش ها نسبت به این توهم بیشتر متقاعد می شوند و بنابراین طبیعی تر رفتار می کنند.
اما طراحی عینک برای موش ها به سادگی کوچک کردن فناوری ساخته شده برای افراد نیست. در حالی که میدان دید انسان کمی بیش از 200 درجه است، در موش ها تا 320 درجه است.
این بدان معناست که صفحه های داخل عینک آنها باید خمیده باشد و تقریباً کره چشم آنها را احاطه کند. صفحه‌نمایش‌ها تنها می‌توانند ۴۰۰ پیکسل مربع را نمایش دهند، اما دامبک می‌گوید که برای قانع‌کننده بودن کافی است، زیرا دید موش‌ها بسیار کمتر از جزئیات دید افراد است.
دامبک می گوید: اولین استفاده ما از عینک در اولین مجموعه موش ها بسیار قابل توجه بود. «به نظر می‌رسید که موش‌ها خیلی سریع درگیر شدند. عینک را می‌زنیم – همه‌اش سیاه است، چیزی نمی‌بینند – و سپس رندر مجازی را روشن می‌کنیم. اولین نوع موش نشست و مانند “وای، این چیست؟” و سپس به طور طبیعی شروع به حرکت کرد، که معمولاً با آن صفحه‌های نمایش مسطح اتفاق نمی‌افتد.»
دامبک می‌گوید هدف بلندمدت ساختن فناوری برای موش‌ها معادل آن چیزی است که در آن دیده می‌شود ماتریکسبا تجهیزات اضافی برای فریب حواس بویایی، شنوایی و لامسه آنها.
موضوعات: